نمایندگی ها: تعریف در تجارت ، معنی و مقایسه با کارگزاران

آدام هیز ، دکتری ، CFA ، یک نویسنده مالی با 15+ سال تجربه وال استریت به عنوان یک معامله گر مشتقات است. علاوه بر تخصص گسترده تجارت مشتق ، آدم متخصص اقتصاد و امور مالی رفتاری است. آدم کارشناسی ارشد خود را در اقتصاد از مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی و دکتری خود دریافت کرد. از دانشگاه ویسکانسین-مادیسون در جامعه شناسی. او یک منشور CFA و همچنین مجوزهای FINRA سری 7 ، 55 و 63 است. وی در حال حاضر تحقیق و تدریس جامعه شناسی اقتصادی و مطالعات اجتماعی امور مالی در دانشگاه عبری در اورشلیم است.

سامر جی اندرسون CPA ، دکتر حسابداری و استاد حسابداری و دارایی است که بیش از 20 سال در صنایع حسابداری و دارایی کار می کند. تخصص وی طیف گسترده ای از حسابداری ، امور مالی شرکت ها ، مالیات ها ، وام ها و مناطق مالی شخصی را در بر می گیرد.

فروشنده چیست؟

فروشندگان افراد یا بنگاه هایی هستند که برای حساب خود ، چه از طریق کارگزار و چه در غیر این صورت ، اوراق بهادار را خریداری و می فروشند. یک فروشنده به عنوان اصلی در تجارت برای حساب خود عمل می کند ، بر خلاف یک کارگزاری که به عنوان نماینده ای عمل می کند که به نمایندگی از مشتریان خود سفارشات را اجرا می کند.

فروشندگان ارقام مهم در بازار هستند. آنها بازارها را در اوراق بهادار ، اوراق بهادار تحت تأثیر قرار داده و خدمات سرمایه گذاری را به سرمایه گذاران ارائه می دهند. این بدان معناست که فروشندگان سازندگان بازار هستند که پیشنهاد را ارائه می دهند و از نقل قول هایی که می بینید هنگام جستجوی قیمت امنیت در بازار بدون نسخه ، می بینید. آنها همچنین به ایجاد نقدینگی در بازارها و تقویت رشد طولانی مدت کمک می کنند.

در حالی که نمایندگی ها در یک گروه ثبت نام جداگانه در ایالات متحده قرار دارند ، این اصطلاح در کانادا به عنوان نسخه کوتاه شده "فروشنده سرمایه گذاری" استفاده می شود-معادل یک دلال دلال در ایالات متحده آمریکا.

غذای اصلی

• فروشندگان اوراق بهادار را برای حساب خودشان خریداری و می فروشند.
• فروشندگان ارقام مهمی در بازار هستند زیرا آنها سازنده بازار هستند ، نقدینگی ایجاد می کنند و به رشد بلند مدت در بازار کمک می کنند.
• فروشندگان باید در کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) ثبت شوند و قبل از شروع کار باید کلیه الزامات دولتی را رعایت کنند.
• نمایندگی ها با معامله گران و کارگزاران متفاوت هستند - سابق خرید و فروش برای حساب شخصی خود ، در حالی که دومی برای نمونه کارها خود تجارت نمی کند.
• فروشندگان توسط SEC تنظیم می شوند.

درک فروشندگان

یک فروشنده در بازار اوراق بهادار یک فرد یا بنگاه است که آماده و مایل به خرید امنیت برای حساب خود (با قیمت پیشنهاد خود) یا از حساب خود (با قیمت درخواست خود) است. یک فروشنده به دنبال سودآوری از گسترش بین پیشنهاد و درخواست قیمت است ، ضمن اینکه نقدینگی را نیز به بازار اضافه می کند. این تجارت به نمایندگی از مشتری انجام نمی شود و معاملات بین طرفین را تسهیل نمی کند.

اشخاصی که معاملات بین خریداران امنیتی و فروشندگان را ترتیب می دهند - اما اوراق بهادار را در حساب خودشان خریداری و نگه نمی دارند - به عنوان نمایندگی طبقه بندی نمی شوند.

یک فروشنده با یک معامله گر متفاوت است. در حالی که یک فروشنده اوراق بهادار را به عنوان بخشی از مشاغل منظم خود خریداری و به فروش می رساند ، یک معامله گر اوراق بهادار را برای حساب خودشان خریداری و به فروش می رساند - نه به صورت تجاری.

در سالهای اخیر ، سودآوری فروشندگان توسط تعدادی از عوامل از جمله افزایش الزامات فناوری برای ادامه کار با سرعت در حال تغییر در بازارهای ، ادغام صنعت و افزایش محیط نظارتی ، که باعث افزایش هزینه های انطباق شده است ، به چالش کشیده شده است.

فروشنده - دلال

نمایندگی ها

نمایندگی ها توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) تنظیم می شوند. به عنوان بخشی از مقررات، همه دلالان و کارگزاران باید در SEC ثبت نام کنند و باید عضو سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) باشند.

هر کسی که در فعالیت های زیر مشغول است معمولاً باید به عنوان فروشنده ثبت نام کند:

• کسی که خود را به عنوان مایل به خرید و فروش یک اوراق بهادار خاص به صورت مستمر می داند (یعنی در حال ایجاد بازار در آن اوراق بهادار است.)
• شخصی که دفترچه ای منطبق از قراردادهای خرید مجدد را اجرا می کند.
• فردی که اوراق بهاداری را منتشر می کند یا مبدأ می کند که آنها نیز خرید و فروش می کنند.

الزامات نمایندگی ها

بر اساس دستورالعمل های SEC، دلال ها موظفند هنگام معامله با مشتریان، وظایف خاصی را انجام دهند. این وظایف شامل اجرای سریع سفارش، افشای اطلاعات با اهمیت و تضاد منافع برای سرمایه گذاران و اخذ قیمت های مناسب در بازار رایج است.

تا زمانی که کمیسیون بورس و اوراق بهادار ثبت نام را اعطا نکرده باشد، تا زمانی که SEC ثبت نام را اعطا نکرده باشد، نمایندگی ها مجاز به شروع تجارت نیستند. آنها همچنین باید به یک سازمان خودتنظیمی (SRO) بپیوندند، به عضویت شرکت حمایت از سرمایه گذاران اوراق بهادار (SIPC) درآیند و تمام الزامات ایالتی را رعایت کنند.

فروشندگان در مقابل کارگزاران

این دو نقشی هستند که عموماً با خرید و فروش اوراق بهادار مرتبط هستند. اگرچه ممکن است در یک ظرفیت مشابه عمل کنند، اما تفاوت هایی بین آنها وجود دارد.

برخلاف معامله‌گران، یک کارگزار برای سبد سهام خود معامله نمی‌کند، بلکه با گرد هم آوردن خریداران و فروشندگان، معاملات را تسهیل می‌کند. در عمل، بیشتر دلال ها به عنوان دلال نیز عمل می کنند و به عنوان دلال-معامله شناخته می شوند. اندازه دلال‌ها از خانه‌های مستقل کوچک گرفته تا شعبه‌های برخی از بزرگترین بانک‌ها متغیر است. شرکت هایی که به عنوان دلال-معامله فعالیت می کنند هر دو خدمات را بسته به شرایط بازار و اندازه، نوع و امنیت موجود در یک معامله خاص انجام می دهند.

یکی دیگر از تفاوت های کلیدی بین این دو، نحوه پرداخت هزینه خدماتشان است. یک فروشنده هنگام فروش از موجودی خود یک نشانه گذاری دریافت می کند زیرا فروشنده اصلی در حساب است، در حالی که یک کارگزار برای انجام معاملات از طرف آنها از مشتریان پورسانت دریافت می کند.

نمایندگی‌ها همچنین با مشاوران سرمایه‌گذاری ثبت‌شده (RIA) متفاوت هستند، که باید منافع مشتریان خود را بالاتر از منافع خود قرار دهند. از این استاندارد به عنوان استاندارد امانتداری یاد می شود.

بازارهای دلال

محیطی که در آن چندین فروشنده گرد هم می آیند تا برای حساب های خود اوراق بهادار بخرند و بفروشند، بازار معامله گر نامیده می شود. در این بازار، دلال‌ها می‌توانند با یکدیگر معامله کنند و از وجوه خود برای بستن معامله استفاده کنند - برخلاف بازار کارگزار، که در آن به عنوان نمایندگان خریداران و فروشندگان کار می‌کنند. کارگزاران مجاز به معامله در بازار فروشندگان نیستند. نمایندگی ها تمام شرایط معامله از جمله قیمت را ارائه می دهند.

سایر فروشندگان در بازار

در حالی که اصطلاح معامله گر عمدتاً در بازار اوراق بهادار استفاده می شود، افراد دیگری نیز از این تمایز استفاده می کنند. نمایندگی‌ها همچنین می‌توانند به یک کسب‌وکار یا شخصی اشاره کنند که خرید یا فروش یک محصول یا خدمات خاص را انجام می‌دهد یا انجام می‌دهد. به عنوان مثال، به کسی که اتومبیل می فروشد، دلال اتومبیل می گویند، در حالی که به شخصی که در زمینه فروش آثار باستانی معامله می کند، عتیقه فروش می گویند.

سوالات متداول فروشنده

چگونه دلال ها در بازار دلال سود می کنند؟

پس از خرید اوراق بهادار مانند سهام و اوراق قرضه ، فروشندگان آن اوراق بهادار را با قیمت بالاتر از قیمت خرید به سایر سرمایه گذاران می فروشند. تفاوت بین قیمت خرید آنها (قیمت پیشنهاد) و قیمت فروش آنها (قیمت سؤال) به عنوان گسترش فروشنده شناخته می شود. گسترش فروشنده برابر با سود حاصل از فروشنده در معاملات است.

چگونه می توانید یک حساب کارگزار را باز کنید؟

هنگامی که یک حساب کاربری را با یک دلال دلال باز می کنید ، برای ارائه انواع خاصی از اطلاعات خواسته می شود.

قبل از باز کردن حساب با هر کسی ، باید پیشینه کارگزار و تاریخچه انضباطی را بررسی کنید. وب سایت SEC راهنمایی هایی را برای یافتن پیشینه کارگزار یا تاریخچه انضباطی ارائه می دهد.

کارگزاران به طور کلی از این اطلاعات شخصی از مشتریان خود درخواست می کنند:

• اسم شما
• شماره تأمین اجتماعی (یا شماره شناسایی مالیات دهندگان)
• نشانی
• شماره تلفن
• آدرس ایمیل
• تاریخ تولد
• گواهینامه رانندگی ، اطلاعات گذرنامه یا اطلاعات از سایر شناسایی های صادر شده توسط دولت
• وضعیت اشتغال و شغل
• این که آیا شما توسط یک کارگزاری استخدام شده اید
• درآمد سالانه
• ارزش خالص
• اهداف سرمایه گذاری و تحمل ریسک

همچنین باید تصمیم بگیرید که چه نوع حساب کارگزاری را می خواهید باز کنید. دلالان دلال معمولاً دو نوع حساب را ارائه می دهند: یک حساب نقدی و یک حساب حاشیه.

سرانجام ، شما باید تصمیمات سرمایه گذاری را برای حساب خود بگیرید. شما همچنین می توانید "اقتدار اختیاری" را به شخص دیگری اعطا کنید تا در حساب خود تصمیم گیری کنید.

فروشندگان چه شرکت هایی هستند؟

به گفته FINRA ، بیش از 3400 شرکت اوراق بهادار وجود دارد. برخی از بزرگترین دلالان دلال شامل سرمایه گذاری های وفاداری ، چارلز شواب و ادوارد جونز هستند.

چه شرکت هایی دلال دلال هستند؟

دلالان دلال می توانند فردی یا یک شرکت باشند (یک مشارکت عمومی ، یک مشارکت محدود ، شرکت با مسئولیت محدود ، شرکت یا نهاد دیگر). براساس جدیدترین داده های سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) ، بیش از 3400 دلال دلال وجود دارد که از آن می توانند انتخاب کنند.

خط پایین

فروشندگان افراد یا بنگاه هایی هستند که برای حساب خود ، چه از طریق کارگزار و چه در غیر این صورت ، اوراق بهادار را خریداری و می فروشند. فروشندگان توسط کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) تنظیم می شوند. فروشندگان از آنجا که بازارهای اوراق بهادار را ایجاد می کنند ، اوراق بهادار را تحت تأثیر قرار می دهند و خدمات سرمایه گذاری را به سرمایه گذاران ارائه می دهند.