طرح معاملاتی به یک رویکرد سیستماتیک اشاره دارد که برای شناسایی و معامله اوراق بهادار بر اساس چندین متغیر مانند اهداف سرمایه گذاری، ریسک و زمان استفاده می شود. یک طرح معاملاتی رویه‌ها و شرایطی را برای جستجوی طبقات دارایی و اجرای معاملات تعیین می‌کند.
عناصر زیربنایی یک طرح معاملاتی شامل شرایط خرید و فروش اوراق بهادار، اندازه موقعیتی که باید اتخاذ شود، نحوه مدیریت موقعیت ها، انواع اوراق بهادار برای معامله و غیره است. متخصصان سرمایه‌گذاری مشاهده می‌کنند که معامله‌گران نباید تا زمانی که یک طرح معاملاتی تدوین شده باشد، سرمایه را به خطر بیندازند. به عنوان یک سند مکتوب، این طرح معمولاً بر اساس تحقیقات انجام می شود تا به معامله گران کمک کند تا از خطرات تجاری بالقوه و رایج اجتناب کنند.
خلاصه
- طرح معاملاتی به مجموعه کاملی از قوانین مبتنی بر تحقیقات اشاره دارد که اهداف، زمان و تحمل ریسک سرمایه گذار را برای پوشش هر جنبه ای از یک دوره تجاری در بر می گیرد.
- طیف وسیعی از ویژگی های معماری موجود و قیمت، انتخاب یک پلت فرم معاملاتی را نشان می دهد.
- یک طرح معاملاتی به عنوان راهنمای معامله گران و سرمایه گذاران برای به حداکثر رساندن سود و به حداقل رساندن ریسک های بازار عمل می کند.
درک برنامه های معاملاتی
فلسفه اصلی این است که برنامه های معاملاتی مطابق با اهداف و اهداف شخصی سرمایه گذاران سفارشی می شوند. جزئیات و میزان راهنمایی یک طرح معاملاتی به نوع معامله گر بستگی دارد. به عنوان مثال، برنامه های معاملاتی برای معامله گران نوسان یا معامله گران روزانه بسیار طولانی است و حاوی اطلاعات دقیق است.
برنامه های معاملاتی می توانند در عین حال ساده باشند. به عنوان مثال، معامله‌گری که قصد دارد از همان صندوق‌های مشترک برای سرمایه‌گذاری خودکار هر ماه تا زمان بازنشستگی استفاده کند، ممکن است به یک برنامه معاملاتی ساده نیاز داشته باشد. سرمایه گذاران با طرح خود می توانند بر عملکرد خود نظارت کرده و استراتژی های سرمایه گذاری خود را ارزیابی کنند.
در مورد معامله گران آماتور بدون برنامه معاملاتی، آنها اغلب با اطلاعاتی در مورد اهداف و خطرات سود وارد بازار نمی شوند. از این رو، به دلیل خرید اوراق بهادار بیش از حد سفته بازانه یا معامله بر اساس احساسات، در برابر ضررهای بازار آسیب پذیر هستند.
طرح های معاملاتی ساده و سرمایه گذاری های خودکار
طرح‌های مشارکت دوره‌ای، سرمایه‌گذاران را قادر می‌سازد تا معاملات خودکار را به طور مداوم و به صورت دوره‌ای منظم انجام دهند. سرمایه گذاران معمولاً روش سرمایه گذاری خودکار را ترجیح می دهند تا هر ماه مقدار مشخصی از پول را در صندوق های سرمایه گذاری مشترک یا سایر دارایی ها جمع کنند.
یک طرح معاملاتی مستند و دقیق به عنوان مبنایی برای فرآیند معاملات عمل می کند. آماده سازی سرمایه گذاران برای نتایج بالقوه و ارائه گزینه های جایگزین در صورتی که بازار مطابق انتظار عمل نکند.
به عنوان مثال، یک کارمند مرد 35 ساله ممکن است تصمیم بگیرد که هر ماه 250 دلار به یک صندوق سرمایه گذاری مشترک واریز کند. پس از بررسی موجودی پس از چهار سال، ممکن است متوجه شود که پول خود را از دست داده است. او توانست 12000 دلار واریز کند و دارایی او تنها به 10000 دلار رسید. یک طرح معاملاتی بهتر نحوه نظارت بر سرمایه گذاری ها و کارهایی که برای ورود و خروج از موقعیت ها باید انجام شود را مشخص می کند.
سرمایه‌گذاران، مانند سرمایه‌گذاران خرید و نگهداری، ممکن است تصمیم بگیرند تا زمانی که بازنشسته شوند، بدون انجام کار دیگری سرمایه‌گذاری کنند. در موارد دیگر، سرمایه گذاران ممکن است پس از سقوط بازار سهام با حاشیه مشخصی مانند 20% یا 30% سرمایه گذاری کنند. این امر آنها را وادار می‌کند تا کمک‌های ماهانه قابل توجهی را به صندوق‌های مشترک انتقال دهند.
از طرف دیگر ، برخی از سرمایه گذاران ممکن است هر ماه سرمایه گذاری کنند اما اگر سرمایه گذاری های آنها به میزان قابل توجهی کاهش یابد ، قوانین از دست دادن را متوقف می کنند. بنابراین ، یک برنامه معاملاتی می تواند ساخته شود تا در سرمایه گذاری اتوماتیک مفید باشد ، و کنترل هایی در آن وجود دارد که می تواند در هنگام انجام یک عمل مشخص شود.
برنامه های معاملاتی تاکتیکی
سرمایه گذاران با اهداف کوتاه مدت و بلند مدت باید یک برنامه معاملاتی تاکتیکی ایجاد کنند. یک معامله گر قصد دارد از یک موقعیت در سطح دقیق قیمت یا تحت الزامات ویژه در سرمایه گذاری تاکتیکی وارد و خارج شود.
یک برنامه معاملاتی تاکتیکی شامل قوانینی است که معامله گر را هنگام ورود به تجارت بر اساس حرکت قیمت ، تعصب آماری ، الگوهای نمودار و شاخص های فنی از جمله سایر عوامل راهنمایی می کند. این طرح همچنین باید بیان کند که چگونه یک سرمایه گذار باید موقعیت ها را با سود و یا ضرر ترک کند.
معامله گران تاکتیکی معمولاً از سفارشات محدود برای ترک گزینه ها با سود استفاده می کنند ، در حالی که سفارشات متوقف می شوند وقتی سرمایه گذاران بخواهند ضرر خود را ترک کنند. میزان سرمایه در معرض خطر در هر تجارت و نحوه توسعه اندازه موقعیت نیز عناصر برنامه های معاملاتی تاکتیکی است.
همچنین قوانین دیگری نیز وجود دارد که زمان مناسب و نامناسب تجارت را مشخص می کند. به عنوان مثال ، یک قانون ممکن است استدلال کند که اگر نوسانات زیر یک سطح معینی باشد ، یک معامله گر روزانه مجاز به تجارت نیست زیرا ممکن است حرکت و فرصت بازار کافی نباشد.
تنظیم یک برنامه معاملاتی
جزئیات موجود در یک برنامه معاملاتی از اطلاعات بازار که توسط یک سرمایه گذار یا معامله گر تحقیق شده است ، تشکیل شده است. این اطلاعات نقشه راه را برای آنچه سایر معامله گران و سرمایه گذاران برای تحقق حداکثر سود از بازارها انجام داده اند ، فراهم می کند.
برنامه های معاملاتی نباید در مواجهه با ضرر و زیان یا هنگامی که چالش های زیادی وجود دارد تغییر یابد. اطلاعات مبتنی بر تحقیق باید معامله گران را برای هر وضعیت چالش برانگیز مرتبط با سرمایه گذاری و تجارت آماده کند. با این وجود ، اگر یک برنامه معاملاتی تمام شرایط سرمایه گذاری را پوشش ندهد ، باید تغییر کند.
قرائت های مرتبط
CFI ارائه دهنده رسمی برنامه صدور گواهینامه جهانی سرمایه و تحلیلگر اوراق بهادار (CMSA) است که برای کمک به هر کسی به یک تحلیلگر مالی در سطح جهانی طراحی شده است. برای ادامه پیشرفت حرفه خود ، منابع اضافی زیر مفید خواهد بود:
